คุณเชื่อมั้ย??

 

ตลอดมา… เวลาที่ฉันรักใครสักคน

หลายคนอาจมองความรักของฉันที่มีต่อคนที่ฉันรักว่า .. โง่

แต่คุนเชื่อมั้ยว่า ฉันไม่ได้คิดอะไรมากมาย

ฉันรัก เพราะฉันรู้สึกมีความสุขที่ได้รัก

หลายคนอาจมองสิ่งที่ฉันเชื่อว่า.. งมงาย

แต่คุนเชื่อมั้ยว่า ฉันไม่ยอมรับ

ฉันเลือกที่จะเชื่อด้วยความรู้สึกลึกๆ ที่บอกว่าควรเชื่อ และมันเป็นด้านบวก

มันก็ยากที่จะอธิบายนะว่าทำไม??

คงเป็นเพราะฉันมีความศรัทธาในตัวคนที่ฉันรัก ล่ะมั้ง

หลายคนอาจมองว่าการกระทำของฉันที่มีต่อคนที่รัก มันทำให้ฉันกลายของตาย ดูไร้ค่า

แต่คุนเชื่อมั้ยว่า ฉันไม่ได้คิดอะไรซับซ้อนขนาดนั้น

ฉันแค่ทำทุกอย่างตามความรู้สึกที่มี และแสดงออกมาอย่างชัดเจน

และเพราะฉันรู้มาตลอดว่าตัวฉันมีค่า หากใครจะมองไม่เห็น ฉันคิดว่ามันก็แค่เท่าทุน

สุดท้าย…

เพราะมันเป็นความรักของฉัน ของผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังคงเชื่อในความรักว่าเป็นสิ่งที่ดี

ฉันยิ้มได้กว้างขึ้นเพราะมีความรัก แต่ก็ใช่ว่าจะยิ้มไม่ได้ถ้าไม่มีนี่นา

ฉันเลยไม่เคยคิดว่าถูกความรักทำร้าย

ที่เคยเสียใจ เคยร้องไห้ นั่นก็เพราะความคิดตัวเองทั้งนั้น

คุณเชื่อมั้ยว่า.. ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันทำ ไม่เคยมีแบบแผน ไม่เคยมีเงื่อนไข

ใช้ใจนำทาง และทำตามความรู้สึกล้วนๆ

นี่ล่ะมั้ง ที่มาของน้ำตาที่แท้จริง

และวันนึงที่ฉันมีโอกาสได้รัก ฉันก็จะยังเป็นแบบนี้เรื่อยไป ^^